Met een alcoholpercentage van 1,6 procent moet je goed je best doen om tijdens het drinken van dit bier flink in de bonen te raken.

---

Dat is dan ook niet de bedoeling. Dit bier is wat de Amerikanen een “session beer” noemen: een bier met relatief weinig alcohol waarvan je er makkelijk een aantal in een sessie kan drinken en daarna zonder zorgen op je fiets kan stappen. Meestal worden hier bieren onder de 5 procent mee bedoeld, maar zoals met alles dat relatief is heb je ook uitschieters. Ik heb wel eens sessiebieren gezien van boven de 7 procent.

Bieren met een laag alcoholpercentage zijn vaak nogal waterig. Om het alcoholpercentage laag te houden wordt er minder mout gebruikt en daardoor worden ze snel wat lafjes. De meeste commerciële varianten laat ik dan ook met liefde in het schap staan.

Tarwe

Er zijn uitzonderingen. De alcoholvrije bieren van Weihenstephan en Erdinger zijn erg smakelijk. Vooral, vind ik, omdat ze een stevige body hebben. Dat ligt waarschijnlijk aan het gebruik van tarwemout die ervoor zorgt dat deze Hefe Weisses een stuk voller zijn dan de meeste andere bieren.

Ik heb ook goede dingen gehoord over Nanny State van Brewdog. Een bier met 0,5 procent alcohol opgebouwd uit acht verschillende moutsoorten en vijf soorten koudhop. Ik moet hem nog steeds eens drinken. Maar als ik in de kroeg zit en de keus heb tussen 6 euro neertellen voor een Nanny State of een vergelijkbaar bedrag voor een wat substantiëler bier dan is de keus nog steeds snel gemaakt.

En rogge

Nee. Beter om zelf iets smakelijks met weinig alcohol te brouwen. En aangezien James Spencer van Basic Brewing zo enthousiast is over zijn Rye Wit Session Beer leek me het goed om het eens te proberen.

Het bier bevat alleen rogge- en tarwemout waardoor hij flink vol wordt en met een hoop  hop smaakt het ook uitstekend. Begrijp me niet verkeerd. Het is niet te vergelijken met een stevige IPA maar bij mij ging de 10 liter die ik maakte er vrij rap doorheen. Inmiddels staat er een tweede versie te vergisten in de gang.

Het is wel aan te raden om de “brew in a bag” methode te gebruiken voor dit bier. Rogge en tarwe kunnen (zo begrijp ik) nogal makkelijk voor verstoppingen zorgen bij een meer traditionele manier van brouwen. Laat het bier ook zeker vier weken in de fles voordat je drinkt. Het heeft wat tijd nodig om goed op smaak te komen.

In de eerste versie die ik maakte ging East Kent Goldings als bitterhop gecombineerd met Amarillo en Citra aromahop en Cascade koudhop. Vergist met US-05 leverde dat een erg smakelijk zomerbier op. In het gistvat zit momenteel een variant met Magnum bitterhop en Mosaic aromahop. Waarschijnlijk gaat er ook nog Mosaic koudhop in en ik hoop dat de WLP644 Saccharomyces Bruxellensis Trois (voorheen Brettanomyces Bruxellensis Trois) gist zorgt voor een extra tropische smaak en geur.

RoggeWit

10 liter

Begin SG: 1.018
Eind SG: 1.006

1,6%

IBU: 23

700 g tarwemout
225 g roggemout

Maischen:
90 min, 66 graden

Koken:
60 min

7 g EKG (pellets 6,2%, 60 min)
10 g Amarillo (pellets, 8,2%, 0 min)
10 g Citra (bloemen, 12,5%, 0 min)

US-05

12 g Cascade koudhop (10 dagen, na hoofdvergisting)

RoggeWit B3

10 liter

Begin SG: 1.018
Eind SG: ???

26 IBU

800 g tarwemout
200 g roggemout

Maischen:
60 min, 66 graden

Koken:
60 min

6 g Magnum (10,4%, pellets, 60 min)
10 g Mosaic (12,9%, bloemen, 1 min)

Gist:
WLP644 Saccharomyces Bruxellensis Trois

10 g Mosaic koudhop (10 dagen, na hoofdvergisting)

Vond je dit een leuk artikel? Doneer een klein bedrag en help deze website in de lucht te houden via onderstaande button!