Het resultaat is een licht sprankelende perencider die het best licht gekoeld gedronken wordt. Drink je hem te koud, dan proef je de peer niet zo goed.

Ingrediënten voor ongeveer 2 liter wilde cider
– 2 liter biologisch perensap (ik gebruikte Proef)
– 2 biologische peren (ik gebruikte Beurre d’Anjou)
– 1 kan, van glas of plastic
– plastic folie
– gistingsvat van twee liter met waterslot of een paar petflessen met schroefdop
– petflessen, beugelflessen of wijnflessen met champagnekurken om te bottelen
– kaasdoek (optioneel)
– staafmixer (optioneel)

Eerst bubbelt het zachtjes

Maar na een paar dagen gaat het harder

Recept
1. Snij de peren in stukken en verwijder de stelen, de harde achtereinden en het klokhuis. Vul de kan met ongeveer een liter perensap (of iets meer afhankelijk van de grootte van je kan) en voeg de stukken peer toe. Dek af met plastic folie en zet weg op een donkere plaats totdat het begint te bubbelen.

2. Als het sap na ongeveer een week flink bubbelt en dus de fermentatie goed op gang is giet je het sap over in het gistingsvat. Je kan de peren fijnmalen met een staafmixer en het sap dat daar uitkomt door een kaasdoek persen en toevoegen.

Vul het sap aan totdat het net onder de rand staat en sluit af met een waterslot. Heb je geen gistingsvat met waterslot dan giet je het brouwsel in petflessen. Draai de dop er losjes op zodat er nog gas kan ontsnappen. Zet weg op een donkere plaats.

3. Omdat mijn perencider binnen een week enorm veel dode gist op de bodem had staan heb ik hem na een week teruggeschonken in de kan. Als je voorzichtig schenkt dan blijft de dode gist achter in het vat. Maak daarna het vat schoon schenk het overgebleven sap terug in het vat.

Vul aan met extra perensap, sluit af met een waterslot en laat staan totdat er geen belletjes meer in het waterslot te zien zijn, ongeveer een of twee weken.

4. Als de cider is uitgegist bottel je hem in de petflessen, beugelflessen of wijnflessen met champagnekurk. Ik gebruik meestal glazen beugelflessen of glazen flessen met een champagnekurk van plastic. Wie dat niet heeft gebruikt gewoon een petfles, dat werkt ook prima.

Voor een lichte bubbel voeg je een theelepel suiker toe in elke fles voordat je bottelt. Wil je dat niet dan laat je de suiker weg. Vul de flessen tot onderaan de rand – zoals bij wijn – en sluit af met kurk, beugel of een stevig vastgedraaide schroefdop. Laat de cider minimaal een maand staan, langer kan ook om de smaak zich wat meer te laten ontwikkelen. Drink licht gekoeld. Proost!

Vond je dit een leuk artikel? Doneer een klein bedrag en help deze website in de lucht te houden via onderstaande button!

Kijk ook eens hier:
Zelf maken, appelcider en perencider
Halfzoete perencider, een recept met cidergist